Emocje dzielą się na te przyjemne i nieprzyjemne. Do tych drugich należy też złość, która najczęściej jest tłumiona.
Jednak wyrażanie złości leży w naturze. Zauważmy, że zwierzęta po stresującej sytuacji parskają, prychają, otrzepują się, czy w przypadku ptaków – machają skrzydłami.
A co ma zrobić człowiek?
Niełatwo jest przyjąć dziecko przeżywające złość kolejny raz w ciągu doby, kiedy brakuje nam zasobów lub sami mamy wymagającą relację ze złością. To trudna, duża i intensywna emocja i energia, która choć niezwykle ważna i potrzebna, bywa przytłaczająca, zwłaszcza wówczas, kiedy dziecko wyraża ją w sposób naruszający innych.
– napisała pedagog Magdalena Boćko-Mysiorska.
Podała też sposoby na bezpieczne wyrażanie złości. Oto kilka propozycji:
- krzyk w powietrze lub w poduszkę – warczenie
- „przeklinanie” po swojemu – przykłady „przekleństw” tutaj
- wdeptywanie złości w karton, w ziemię
- rzucanie o ścianę poduszkami, miękkimi piłeczkami
- płacz, tupanie
- ugniatanie kocyka, ciastoliny
- bieganie, skakanie, robienie przysiadów
- przesuwanie ciężkich rzeczy (w kontrolowany sposób)
- przytulanie się do rodzica
- podejmowanie działań, które dziecko samo wybiera – a nie krzywdzą one innych
Pedagog podkreśla jednak, że w emocjach dziecko się nie uczy. Warto więc „bawić się” w złość i wcześniej wskazać dziecku techniki, jakie mogą pomóc w takiej sytuacji.
Jest zimno, a dziecko nie chce założyć kurtki czy czapki? Co zrobić?
Komentarze
Komentarze