Przepraszanie to trudna sprawa i to nie tylko dla dzieci, także dla nas samych.
Jednak dzieci, szczególnie na początkowym etapie rozwoju, często nieświadomie przekraczają granice innych dzieci, więc mogą mieć częściej „okazję” do przepraszania. Robią to jednak niechętnie, a najgorszym pomysłem jest zmuszanie maluchów do przeprosin.
Jak nauczyć dziecko przepraszania?
Sposobów na naukę jest kilka i podaje je pedagog Magdalena Boćko-Mysiorska. I tak:
- Bądźmy przykładem dla naszych dzieci – maluchy najwięcej uczą się przez obserwację. Jeśli więc my przepraszamy – męża, żonę, koleżankę czy samo dziecko, to i jemu będzie łatwiej przyswoić to zachowanie.
- Nie zmuszajmy do przepraszania – naciskanie i przymuszanie rodzi jeszcze więcej napięcia i wywołuje opór.
- Przeprosiny nie zawsze muszą być słowne – dziecko przeprasza po swojemu: spojrzeniem, gestem, zaproszeniem do zabawy.
- Możemy przeprosić za dziecko – jeśli nasza pociecha jest przestraszona, zestresowana czy „zamrożona”, możemy przeprosić za dziecko i zapytać czy druga strona nie potrzebuje pomocy.
- Spokojna rozmowa – nie omawiajmy danego zdarzenia „na gorąco”, zaczekajmy aż opadną emocje i dopiero wtedy spokojnie porozmawiajmy z dzieckiem.
- Możemy razem z dzieckiem stworzyć projekt dotyczący przepraszania – na przykład narysować plakat o tym, jak można to robić.
Pamiętajmy, że dla dziecka sytuacja przepraszania jest dla niego trudna i potrzebuje w niej spokojnego wsparcia od rodzica.
Komentarze
Komentarze