Małe dzieci wciąż woła swoją mamę, „Mama, mama!”. Czy musimy przychodzić na każde zawołanie?
Ten temat podjęła blogerka z profilu „Nic na siłę”, która pisze:
Dużo z Was pisało, że ma już naprawdę dosyć takiego nawoływania, piszczenia, jęczenia, zawodzenie (…)
Co możecie zrobić, aby stać się mniej poirytowany na tego typu zachowania? Co możecie zrobić, aby nie brać tego do siebie: “Co ja robię źle, że moje Dziecko tak się zachowuje?” Czy faktycznie na każde “Mama” musicie od razu reagować i coś robić?
Co zatem robić w takiej sytuacji?
Bolgerka radzi, by nie biec od razu do dziecka, tylko powiedzieć na przykład:
Słyszę Cię. Potrzebujesz mnie? Jestem tutaj.
Podkreśla też, by nie rzucać wszystkiego i nie pokazywać, że jesteśmy na każde zawołanie. Jednocześnie spokojnym i empatycznym tonem dajemy do zrozumienia, że wszystko jest w porządku.
Gdy dziecko na przykład chce, by z nim się pobawić, a mama jest zajęta, można powiedzieć:
Chcesz żebym układała z Tobą klocki, tak? Rozumiem Cię. Ja teraz chcę zrobić obiad kochanie.
Jeśli nasza odmowa wywołuje płacz czy złość, również możemy wykazać zrozumienie dla tych uczuć, ale spokojnie wyjaśnić, że taka jest nasza decyzja.
Gdy już skończymy to, co mieliśmy zrobić i mamy czas dla dziecka, podziękujmy za to, że poczekało i zapytajmy, co teraz chce robić.
Myślisz, że cię nie słucha? Uważaj co mówisz przy dziecku!
Komentarze
Komentarze