Czy znasz dziecko, które jest niespokojne i roztargnione? Może szybko działa i nie umie kierować się wskazówkami ani dokończyć zadania? Mogą to być objawy ADHD – Attention Deficit Hyperactivity Disorder.
Zaburzenie to dotyka miliony dzieci na całym świecie, ale nie znaleziono ostatecznej przyczyny ADHD. Badania wykazały, że ADHD może występować w rodzinach i może mieć związek genetyczny.
ADHD może się pogłębiać przez style rodzicielskie – ale nie powodują zaburzenia. Spożywanie zbyt dużej ilości cukru, lenistwo lub alergie również go nie powodują.
Oto cztery kluczowe informacje, które rodzice powinni znać:
# 1. Dziecko z ADHD inaczej przetwarza informacje w swoim mózgu.
Kiedy widzi się dziecko w nieustannym ruchu lub, które przeszkadza, można się zastanawiać, czy jest niezdyscyplinowane czy ma ADHD. Rodzice dzieci z tym schorzeniem już wiedzą, że ich potomstwo czuje i zachowuje się inaczej niż większość innych dzieci, i starają się wymyślić, co z tym zrobić. Większość rodziców dziecka z ADHD ściśle współpracuje z nauczycielami i doradcami – oraz spędza wiele wyczerpujących godzin, dni i miesięcy, badając zaburzenie na własną rękę.
ADHD to zakłócenie procesów myślowych, które wpływa na zdolność dziecka do samoregulacji. I to przeszkadza w jego zdolności do działania z myślą o przyszłości. Ma problemy z szybkością przetwarzania informacji i z planowaniem z wyprzedzeniem lub pozostaniem skupionym (zaburzone funkcje wykonawcze).
# 2. Terapia behawioralna jest preferowaną linią leczenia dla małych dzieci.
Zgodnie z American Academy of Pediatrics, okazuje się, że terapia behawioralna jest często pierwszą linią leczenia ADHD u małych dzieci. Poniżej wymienione są niektóre behawioralne programy interwencyjne, które mogą pomóc:
a) Programy dla rodziców pokazujące strategie, aby pomóc ich dzieciom z ADHD osiągnąć większy sukces.
„Wyłap zachowania, które są dobre”. W tej metodzie, dorośli uczą się zauważać i chwalić dzieci, kiedy robią to, co trzeba.
„Limit czasu” wymaga innego podejścia dla dziecka z objawami ADHD. Zazwyczaj rodzice dają dziecku minutowe zadania na każdy rok swojego wieku (tj. 6 minut supienia dla 6-latka bez ADHD). Specjaliści sugerują stosowanie 30% wytycznych dla dzieci z ADHD. Oznacza to, że ich dojrzałość społeczna / emocjonalna może być o 30% niższa niż w przypadku dzieci w ich wieku (tj. 6-latek z ADHD może mieć 4-minutowy limit czasu).
b) Programy dla nauczycieli obejmują udzielanie dzieciom z ADHD jasnych instrukcji krok po kroku. Programy doradzają także nauczycielom, aby powiedzieli dzieciom z ADHD, jakie nagrody otrzymają za zwrócenie uwagi przez określony czas.
# 3. Medycyna i terapia behawioralna pomagają niektórym dzieciom. Dla innych leki nie są wyjściem.
W przypadkach, w których ADHD zostało wyraźnie zdiagnozowane, właściwym rozwiązaniem może być połączenie modyfikacji zachowania i leków .
Decyzja o podjęciu leczenia małego dziecka zależy od konkretnego przypadku, wieku dziecka, nasilenia ADHD oraz od tego, czy istnieją inne problemy behawioralne lub schorzenia.
Badania przeprowadzone przez Uniwersytet Weir Cornell w Nowym Jorku wykazały, że gdy Ritalin (powszechnie zalecany lek ADHD) jest podawany długoterminowo dziecku w wieku 3 lat lub młodszym, może to negatywnie wpłynąć na rozwijający się mózg. Naukowcy z University of Florida College of Pharmacy odkryli również, że leczenie lekami u małego dziecka z ADHD nie jest wyraźnie poparte dowodami.
# 4. Dzieci z ADHD mogą mieć problemy w nauce i socjalizacyjne w szkole.
Dzieci z ADHD muszą ciężko pracować, aby dopasować się do struktur społecznych i szkolnych jasno określonych dla większości innych dzieci.
W przypadku ADHD mózg dziecka działa inaczej. Standardowy model szkolny nie pasuje do dziecka z ADHD. Dzieci te potrzebują pomocy w organizacji, socjalizacji i postępowaniu zgodnie z instrukcjami w klasie. Na szczęście wielu nauczycieli może poświęcić czas na te sprawy.
To pomoże- użyj nagrody , nie nagany! Pozytywne wzmocnienie działa. Dziecko z ADHD ma tendencję do lepszego funkcjonowania, jeśli jest nagradzane za odpowiednie zachowanie, niż gdy jest karane za złe. Pomóż dziecku naprawić błędy – pokazując, co powinien zrobić, zamiast skupiać się na tym, co poszło nie tak.
Dziecko z ADHD radzi sobie dobrze, gdy stosuje się „selektywną uwagę” – w celu zwiększenia pożądanego zachowania. Oznacza to skupienie się na zachowaniu, którego pragniesz i nie zwracaniu uwagi na zachowanie, którego nie akceptujesz!
Ostatecznym celem jest, aby dziecko z ADHD nauczyło się kontrolować swoje zachowanie i osiągnęło większy sukces. Jako rodzic, możesz stać się częścią rozwiązania!
DB
Źródło: justmommies.com