W 2016 r. CBOS zapytał Polaków w wieku 60+ o sposoby spędzania czasu i o rodzaje aktywności podejmowanych w codziennym życiu. Sondaż był próbą odpowiedzi na pytanie: co sprawia, że niektórzy seniorzy mimo swojego wieku są wciąż bardzo aktywni, pełni optymizmu i żywią przekonanie, że jeszcze wiele dobrego może ich w życiu spotkać?
Kiedy przestajemy wierzyć, że jeszcze wiele dobrego może się zdarzyć? Niemal wszyscy młodzi ludzie sądzą, że to, co w życiu najlepsze, mają jeszcze przed sobą. Zauważalny wzrost odsetka tych, którzy uważają, że przeżyli już to, co najlepsze, następuje niedługo po ukończeniu 40. roku życia i odsetek ten w zasadzie nie zmienia się do mniej więcej 50. roku życia.
Później aż do 75. roku życia zaczyna systematycznie i bardzo wyraźnie przybywać sądzących, że to, co najlepsze, jest już za nimi. Należy jednak zaznaczyć, że do 60. roku życia, czyli do często przyjmowanego progu starości, wśród badanych wyraźnie dominuje przekonanie, że jeszcze wiele dobrego może ich spotkać. Natomiast około 70. roku życia, wśród osób w wieku 68–72 lata, zaczyna przeważać przeświadczenie, że to, co najlepsze, jest już za nimi. Trzeba jednak podkreślić, że niemała część najstarszych ankietowanych (24% mających 78 lat i więcej) wciąż zachowuje optymizm uważając, że jeszcze wiele dobrego może ich spotkać.
Z deklaracji badanych w wieku 60+ wynika, że co ósmy z nich pracuje zarobkowo. Odsetek pracujących spada wraz z wiekiem – wśród ankietowanych mających od 61 do 65 lat blisko jedna czwarta pracuje zarobkowo, wśród tych, którzy są w wieku 66–74 lata – 7%, a wśród najstarszych zaledwie 4%. Dłużej aktywni zawodowo pozostają mężczyźni. W każdej z analizowanych kategorii wiekowych wyższy odsetek mężczyzn niż kobiet pracuje zarobkowo.
Prawie wszyscy ankietowani w wieku 60+ oglądają telewizję, a ogromna większość chodzi do kościoła, uczestniczy w mszach, nabożeństwach. Zdecydowana większość seniorów spotyka się ze znajomymi, przyjaciółmi w domu bądź poza domem, odwiedza rodzinę, krewnych poza miejscem swojego zamieszkania. Większość też czyta książki, czasopisma, gazety, słucha radia, muzyki, chodzi na spacery, piesze wycieczki, uprawia działkę, ogród.
Znaczna grupa badanych w wieku 60+ opiekuje się wnukami/prawnukami, pomaga dzieciom/rodzinie w prowadzeniu domu, pomaga dzieciom/członkom rodziny w ich działalności zarobkowej, opiekuje się współmałżonkiem lub innymi starszymi, chorymi, niepełnosprawnymi w rodzinie. Niemal co piąty pracuje społecznie na rzecz innych ludzi, społeczności lokalnej, sąsiadów, parafii, a co szósty uczestniczy w działalności jakieś grupy, wspólnoty religijnej.
Ponad dwie piąte seniorów podróżuje po kraju, zwiedza różne miejsca, uprawia sport – gimnastykę, chodzi na basen, jeździ na rowerze. Blisko co trzeci ankietowany w wieku 60+ korzysta z komputera, internetu, a niewiele mniej uczestniczy w życiu kulturalnym – chodzi do kina, muzeów, galerii, na wystawy, do teatru, opery, na koncerty podróżuje po Europie, po świecie.
Z badań jasno wynika, że typowa babcia-emerytka spędzająca czas w oknie na podglądaniu sąsiadów jest już passe. Polacy na emeryturze są aktywni i towarzyscy. Tacy będziemy już wkrótce 🙂
Dorota Smoleń, źródło: CBOS, badanie z listopada 2016.