Niemowlęta przychodzą na świat w bardzo hałaśliwy sposób. Potem też cisza to raczej obce im zjawisko. Na początku wszystkie te krzyki mogą nie brzmieć jak muzyka, ale tak naprawdę to pierwsze oznaki wrodzonej muzykalności dziecka. Tak jak muszą „paplać”, aby rozwinąć język, maluchy „paplają” w muzyce, aby nauczyć się śpiewać. Dzieciaki rodzą się z naturalną zdolnością do tworzenia muzyki , bez względu na to, czy gruchają, piszczą, płaczą, czy w końcu chichoczą i gaworzą.
Tak jak rodzimy się z tym potencjałem do tworzenia muzyki, jesteśmy również podłączeni do jej odbioru. Badania wykazały, że nawet najmłodsze dzieci mogą reagować na zmiany tempa, rozróżniać stopniowanie w głośności i melodii oraz wyczuwać, kiedy piosenka ma się skończyć. W takich przypadkach możemy na własne oczy zobaczyć zdolność naszych dzieci do słuchania i reagowania na muzykę – nawet gdy mają zaledwie kilka dni.
Kiedy zaczyna się piosenka, ruch dziecka często zmienia się wraz z nią. Może zacząć poruszać się z melodią, albo stać nieruchomo, prawie tak, jakby słuchało melodii. Kiedy piosenka się zatrzymuje, ruchy małego odbiorcy mogą ulec zmianie w odpowiedzi. Czasami maluszek zareaguje na dźwięki nawet śpiąc – gdy piosenka się zmienia, „przestraszy się”, mimowolnie poruszając dłońmi i stopami.
Z biegiem czasu reakcje naszego malucha na muzykę stają się bardziej dobrowolne i zorganizowane. Kiedy tańczysz z dzieckiem, kołysząc się do melodii lub maszerując do rytmu, pomagasz mu zbudować ” pamięć ciała „. W końcu będzie mogło przypomnieć sobie ten ruch w czasie i odpowiedzieć na własną muzykę . Powoli, ale pewnie, jego ruchy zaczną się dopasowywać do rytmu, który słyszy.
Czasami trudno jest rozpoznać zachowania muzyczne u bardzo małych dzieci. W końcu nie śpiewają tak, jak my! Poniższe przykłady są częstymi reakcjami maluszków na muzykę. Kiedy widzisz ich w akcji, jest to szansa na zabawę z dzieckiem w muzyczny sposób.
- Uśmiechy, chichoty i gruchy, które zwiększają intensywność po zatrzymaniu muzyki. To sygnał, że Twoje dziecko może chcieć, abyś pośpiewała jeszcze trochę!
- Gruchanie dźwięków, które zaczynają dopasowywać się do dźwięków muzyki, którą słyszą, szczególnie na końcach utworów. One „śpiewają” z tobą!
- Oczy „rozjaśniają się” , zmieniają ostrość, lub przesuwają się w kierunku źródła dźwięku. To mówi, że Twoje dziecko jest zaangażowane i uważne. Śpiewaj dalej!
- Stopy kopią, dłonie są zaciśnięte lub falują, ciało porusza się rytmicznie. Spróbuj odzwierciedlić ruchy swojego dziecka. To mogą być pierwsze próby Twojego dziecka w „tańcu”, więc daj mu pozytywne wzmocnienie!
- Ssanie lub poruszanie językiem w „rytmie”. Nawet gdy ich małe usta są zajęte, wciąż naśladują muzykę. Więc nie przestawaj śpiewać podczas karmienia swojego maleństwa!
Tak więc, jeśli Twoje dziecko grucha, gruchaj z nim. Jeśli stuka w krzesełko, stuknij miarowym rytmem. Zaangażowanie się z dzieckiem w ten sposób może zrobić więcej niż tylko stworzyć więź. Wzmocni poczucie, że robienie tego typu dźwięków jest czymś więcej niż tylko grą: w całej tej zabawie dzieje się poważna rzecz – muzyka!
DB
Źródło: bundoo.com
Foto: youtubemusic.com