Pamiętasz tę sytuację kiedy koleżanka skrytykowała twoją nową bluzkę? Albo szef nie dał ci premii mimo, że reszta zespołu ją otrzymała a Ty przecież solidarnie z nimi pracowałaś przy projekcie? Jak się wtedy czułaś?
Źle, niekomfortowo, miałaś poczucie, że jesteś gorsza i do niczego się nie nadajesz? Jeśli Twoja odpowiedź brzmi „tak” to znaczy, że rodzice nie zaszczepili w Tobie poczucia własnej wartości. Poczucie własnej wartości to stan psychiczny wynikający z opinii jaką mamy wobec siebie. Człowiek o stabilnym poczuciu własnej wartości ma zdrowy szacunek wobec siebie, potrafi wykorzystywać swoje możliwości a krytykę rozróżniać na niesłuszną (i nie przejmować się nią) i słuszną (wtedy stara się skorygować swoje działania, które doprowadziły do krytyki).
fot. pixbay.com
Kiedy zacząć należy zacząć budować poczucie własnej wartości?
Jak najwcześniej, od pierwszych chwil życia. Dziecko w najwcześniejszych latach życia zaczyna rozumieć, że postrzeganie jego wartości jako człowieka w oczach innych zależy od rozmaitych oczekiwań. Na te oczekiwania składają się bardzo różne czynniki: chodzi o zachowanie dziecka (kłamanie jest złe), jego umiejętności (nie umiesz jeździć na rowerze to jesteś gorszy) czy też uwarunkowania na które nie ma wpływu (rude dzieci wyśmiewane są często tylko za kolor włosów). Rolą rodziców i opiekunów jest takie pokierowanie rozwojem psychicznym dziecka aby potrafiło ono rozróżnić czynniki, które rzeczywiście mają wpływ na jego wartość jako człowieka a które są tylko oczekiwaniem pojedynczych osób.
Justyna Czerwińska