Zdaniem specjalistów zakochanie to stan, który ma swoje naukowe uzasadnienie. Nie bez przyczyny święty Walenty to nie tylko patron osób zakochanych, ale i cierpiących na choroby psychiczne.
Chemia
To, dlaczego ta, a nie inna osoba zwraca naszą szczególną uwagę, czujemy do niej pociąg fizyczny, jest — zdaniem naukowców — proste do wytłumaczenia. To tak zwana “chemia”. Odpowiedzialne za to są związki chemiczne, które powodują reakcje fizyczne organizmu.
Wówczas serotonina i dopamina sprawiają, że widzimy świat w różowych barwach, nie dostrzegamy wad partnera, mamy problemy z koncentracją uwagi.
Narkotyk
Mówi się też, że miłość jest jak narkotyk. Słusznie.
Mózg odbiera od narządów zmysłów impulsy elektryczne. W odpowiedzi podwzgórze wytwarza fenyloetyloaminę — związek, który działa jak narkotyk.
Jest ona odpowiedzialna za występowanie objawów typowych dla zakochania. To znaczy: szybszego bicia serca, zaróżowionych policzków albo spoconych dłoni.
Działanie tego związku z czasem słabnie. Po około 4 latach utrzymuje się na stałym poziomie. Wówczas dużą rolę odgrywa oksytocyna. To hormon odpowiedzialny za przywiązanie do drugiej osoby.
Jak chory psychicznie
Zdaniem naukowców, początkowe objawy zakochania są podobne do symptomów, z jakimi borykają się osoby chore psychicznie. F. Tallis, psycholog, utrzymuje, że obie grupy doświadczają: bezsenności i huśtawek nastroju.
Gdy ukochana osoba jest bliska, czujemy radość, gdy jej nie ma, tracimy kontrolę nad własnymi emocjami. Dotyczy to nie tylko osób zakochanych, ale i tych z zaburzeniami na tle emocjonalnym i psychicznym.
Zobacz też: Kiedy TO przeczytasz, w Twoim związku zapanuje HARMONIA i SZCZĘŚCIE
Źródło: dziennik.pl
Źródło zdjęcia: unsplash.com