Jeżeli komuś zafascynowanemu uczuciem miłości powiemy, że to uczucie zakochania nie trwa za długo, to jego świat runie.
Dokładnie tak. Często spotykam się z sytuacją, kiedy próbuję na początku bardzo delikatnie i subtelnie zakwestionować to, co się dzieje w stanie zakochania. To rzeczywiście tak, jakby dla tej osoby świat się zawalił, bo ona zna tylko ten stan, marzy tylko o tym. Bo rzeczywiście jesteśmy tak przez naturę wyposażeni, że jest w nas taki pęd do przeżywania stanu zakochania. Ja go kwestionuję i wręcz mówię, że on trwa krótko. Badania pokazują jednoznacznie, on trwa około dwóch lat, jedni mówią dwa, inni trzy lata, ale to ma swój ograniczony czas trwania.
To po czym poznać, że jest to nie zakochanie, a miłość?
Na pewno zidentyfikowanie miłości jest praktycznie niemożliwe w stanie zakochania. Ponieważ stan zakochania wyzwala wyjątkowe stany emocjonalne, odczucia, doznania. Miłość natomiast jest dużo spokojniejsza. Cicha. Z miłością wiąże się harmonia, spokój, poczucie bezpieczeństwa. Kiedy stan zakochania minie, dopiero wtedy partnerzy obnażają siebie w zakresie tego, czy mają te predyspozycje do wyrażania miłości, czy też nie.