Jak odróżnić zauroczenie od obsesyjnego prześladowania? Niby przypadkowe spotkania, nękanie uporczywymi wiadomościami, głuche telefony, nieustanne podglądanie na portalach społecznościowych lub agresja i niszczenie mienia nie są objawami zdrowej relacji. Czym jest stalking i czy może stać się niebezpieczny?

Stalking – definicja

Definicja jasno podkreśla, że stalking to świadome nękanie osoby, którą stalker darzy mocnymi uczuciami. Stalker nie przyjmuje odmowy, a niechęć swojego obiektu uczuć do jego osoby tłumaczy ukrytym przekazem, sygnałami, które tylko on potrafi odczytać. Stalking to nic innego jak przemoc psychiczna. Wywołuje u prześladowanej osoby szereg negatywnych uczuć – niepokój, poczucie zagrożenia, a także skrępowanie, poprzez nieustanne naruszenie prywatności i wolności osobistej.

Kto jest prześladowcą?

W większości przypadków stalkerem jest osoba, z którą ofiara ma lub miała relacje- może to być aktualny lub były partner, a także bliższy lub dalszy znajomy. Według badań, ponad połowa stalkerów to osoby, które dobrze znają swoją ofiarę. W wielu przypadkach między prześladowcą a ofiarą wcale nie musi być bliższej relacji – stalker mógł sobie uroić wzajemne uczucie przez niewinne gesty, takie jak uśmiech i  spojrzenie, lub przez zwykłą uprzejmość.

źródło: pixabay.com

Rodzaje stalkingu

Stalkerami o cechach psychopatycznych są osoby niezdolne do empatii, skłonne do paranoi, czerpiące przyjemność z nękania drugiej osoby. Prześladowcy karmią się strachem i niepokojem swojej ofiary. Mogą to być osoby o różnych zaburzeniach osobowości np. borderline. W tym przypadku stalking rozpoczyna się w chwili zakończenia związku lub odrzucenia przez drugą osobę. Siła uczuć negatywnych staje się proporcjonalna do pozytywnych emocji, jakie towarzyszyły na początku relacji. Innym przypadkiem są stalkerzy nieznający swojej ofiary, obsesyjnie szukający miłości, którzy wyimaginowali sobie uczucie prześladowanej osoby. Niezależnie od typu, stalkerzy zakłócają nie tylko przestrzeń osobistą ofiary, ale używają także Internetu i  mediów do nękania-taka forma nazywa się cyberstalkingiem.

Konsekwencje

Według badań osoby, które doświadczyły stalkingu, mogą cierpieć na szereg zaburzeń i problemów na tle nerwowym. Najczęściej wykazują zaburzenia snu, odżywiania i niepokoju. Wiele z nich ma problem z tworzeniem kontaktów międzyludzkich i zawieraniu nowych znajomości. Nadal wiele ofiar nie zgłasza prześladowania na policję.

Jak się bronić?

Psychologowie podkreślają, że ważne jest określenie granic – trzeba jasno przedstawić prześladowcy niechęć do utrzymywania dalszych kontaktów. Ważna jest tu asertywność i stanowczość. Kolejną ważną kwestią jest ograniczenie kontaktu. Nie warto wdawać się w dyskusje, odpisywać na wiadomości. Należy całkowicie odciąć się od stalkera. O zaistniałej sytuacji ofiara powinna poinformować swoich bliskich. Stalking to realne zagrożenie, które często zaczyna się niewinnie-nigdy nie powinno się bagatelizować prześladowania, a nękanie i groźby trzeba zgłosić na policję.